Придобивките од одржливоста на користењето на аминокиселините се подеднакво убедливи. Со овозможување на значително намалување на суровите протеини во исхраната, а воедно и одржување или подобрување на перформансите, овие хранливи материи драматично го намалуваат излачувањето на азот и поврзаните еколошки последици. Оваа стратегија за исхрана е совршено усогласена со принципите на циркуларна економија, трансформирајќи ги влезните суровини поефикасно во висококвалитетни животински протеини со минимален отпад. Како што глобалните стандарди за одговорно производство продолжуваат да се развиваат, дополнувањето со аминокиселини се појавува како клучна технологија за исполнување и на регулаторните барања и на очекувањата на потрошувачите за одржливо производство на протеини.