Թռչնամսի կերերը պետք է ապահովեն անհրաժեշտ ամինաթթուների հավասարակշռված պրոֆիլ՝ արագ աճը և զարգացումը խթանելու համար: Լիզինը, մեթիոնինը և թրեոնինը ամենակարևորներից են, քանի որ դրանք անմիջականորեն ազդում են մկանների սպիտակուցի սինթեզի և կերի փոխակերպման հարաբերակցության վրա: Մասնավորապես, մեթիոնինը թռչնամսի կերի մեջ սահմանափակող ամինաթթու է, ինչը նշանակում է, որ դրա անբավարարությունը կարող է խոչընդոտել աճին, նույնիսկ եթե այլ սննդանյութերը առատ են: Սինթետիկ ամինաթթուներով լրացնելով՝ արտադրողները կարող են մշակել կերեր, որոնք ճշգրտորեն կբավարարեն թռչունների սննդային կարիքները՝ առանց չափազանց շատ հույս դնելու թանկարժեք սպիտակուցային աղբյուրների վրա, ինչպիսիք են սոյայի ալյուրը կամ ձկան ալյուրը: Սա ոչ միայն նվազեցնում է կերի ծախսերը, այլև նվազագույնի է հասցնում ազոտի արտազատումը՝ նպաստելով ավելի կայուն գյուղատնտեսական գործելակերպի: